Dood aan Diego en Het Wonderteam
De titel laat hopelijk niets te wensen over: Diego moet dood! Normaal ben ik een heel vredelievend persoon. Gebroken geweertje, leven en laten leven, ieder het zijne, je kent het wel. Maar voor Diego maak ik graag een uitzondering. Hij haalt zo het bloed onder mijn nagels vandaan dat mijn bloedsomloop zichzelf heeft teruggetrokken tot ver voor mijn polsen. Weg met hem! Uitvegen! De gum erover! Een echte of een digitale, het maakt mij niet uit maar hij moet weg. Net als dat Wonderteam. Verdelgen moeten ze dat. De ongediertebestrijding erop af en vernietigen.
Eigenlijk is het niet Diego tegen wie ik niet kan maar Dora, zijn nichtje. Wat een irritant, eeuwig opgewekt rotkind is dat. Mocht je deze column zijn gaan lezen met het idee dat ik Diego Maradona en het door hem vakkundig naar de afgrond gebrachte Argentijnse voetbalelftal onder de groene zoden wil hebben dan heb je het mis. Dit gaat over de vreselijke cartoonfiguren van tv-zender Nick Jr. Maar nu ik toch je aandacht heb, waarom lees je niet verder? Wie weet is het wat. Zo werken die kinderseries ook. De kinderen worden gelokt met een leuk verhaaltje en ondertussen worden hun hersentjes volgepompt met allerlei normen- en waardendingetjes. Het lijkt verdorie de kerk wel!
Voor alle voetbalfans, mensen zonder kinderen en andere gelukkigen die nog nooit met Nick Jr. te maken hebben gehad even een korte uitleg. Dora is een meisje dat allerlei avonturen beleeft. Ze wordt daarbij terzijde gestaan door een uiterst vervelend aapje, Boots genaamd vanwege de grote laarzen die hij aan heeft. Wat heeft dat beest een nare stem. Dezelfde als Jake van de Tweenies. Niet geheel toevallig, want hij wordt door dezelfde acteur ingesproken: Dieter Jansen. Je kunt als ouders nog hopen op een jongen of een meisje, maar je kunt nooit bedenken dat je kind zo'n rotstem heeft. Laat staan dat hij er zijn brood nog mee kan verdienen.
Nog irritanter dan dat aapje is de tweede vriend van Dora, de Kaart. Deze wijst, zoals de naam doet vermoeden, de weg. Maar met wel zo'n enge zijige stem dat je hoopt dat hij zelf eens voorgoed verdwaalt tussen de duizenden verschillende TV-kanalen. Altijd is hij behulpzaam, nooit doet hij iets fout. En alles moet hij tien keer herhalen. Stapelgek word je er van. En of dat nog niet genoeg is, herhaalt Dora het zelf ook nog maar eventjes. Alsof je debiel bent. Tot overmaat van ramp zingen ze ook nog van die verschrikkelijke liedjes die de hele tijd in je hoofd blijven hangen.
Wat ook "zingt" is Het Wonderteam. Het Wonderteam bestaat uit een schildpad, een eendenkuiken en hun leider: een hamster. Zij wonen op een kleuterschool of kinderdagverblijf en na sluitingstijd redden ze dieren in nood. Niets mis mee, ware het niet dat ze het nodig vinden om te zingen in plaats van te praten. Dat zingen moet je met een heel grote schep zout nemen, want geen van de stemacteurs kan namelijk zingen. Er zijn bij Idols en dergelijke programma's terecht mensen weggestuurd, terwijl die nog vele malen beter zingen dan wat er dagelijks bij dit programma te horen is. Waarom moeten ze zingen en waarom zo vals? Ik denk dat Joop van den Ende een contract heeft gesloten met de producenten van dit programma en op deze manier twee vliegen in één klap denkt te slaan. In de eerste plaats wordt er een nieuwe generatie klaargestoomd om ook in de toekomst de steeds inhoudslozer wordende musicals te gaan bezoeken. Daarnaast weet Joop als geen ander dat er weinig talent voorhanden is om in die musicals te spelen, dus de volgende generatie leert alvast dat de acteurs niet allemaal even zuiver hoeven te zingen.
Nick Jr. bestaat alleen maar uit dit soort ergerniswekkende programma's. De Backyardigans, Dibo de Wensdraak, Blues Clues, stuk voor stuk om gek van te worden. Ik weet dat deze programma's bedoeld zijn voor kinderen. De kinderen vinden ze vaak leuk en waarschijnlijk leren ze er ook nog wat van. Engels, Spaans en zelfs Chinees. Voor een volwassene is dit echter niet te harden. Vierentwintig uur per dag worden deze programma's herhaald, zeven dagen per week. Ik kan me zo voorstellen dat ze dit als vorm van marteling in Guantanamo Bay constant uitzenden. Het zou een interessant experiment zijn om het IQ van een willekeurig aantal mensen te bepalen. Vervolgens worden de proefpersonen verplicht om twee uur naar deze programma's te kijken. De proefpersonen zijn vrijwilligers die een forse gevarentoeslag moeten krijgen voor hun werk. Er is immers een grote kans op een blijvende hersenbeschadiging. Daarna wordt er weer een test afgenomen. Ik durf te wedden dat het resultaat significant lager is.
