Kutdag (3)
Het is kwart voor tien 's ochtends als de deurbel gaat. Kutzooi! De schoonmaakster. Dat betekent dat ik snel moet zijn met douchen, want Tippy One is dol op het leegmaken van onze boiler. Warm stromend water is vast een luxe dat ze in de krottenwijk van Manilla niet kende. Ik had eigenlijk nog een uurtje of twee willen doorbrengen in mijn liefdesnestje in verband met het terrasbezoek van de vorige avond, dat een beetje uit de hand was gelopen.Het opboeren van durum doner bevestigde dat de avond uit de hand was gelopen. Deze troep eet ik namelijk alleen in heel benevelde toestand . Mensen die dat gekruide frikadellen-'vlees' met knoflooksaus en sambal in nuchtere toestand wegkrijgen zonder dat ze luisteren naar een Mediterrane naam , zijn culinaire holbewoners. Het zullen ongetwijfeld dezelfde figuren zijn die in de zomer badplaatsen bezoeken waar Kees Kroket en Piet Friet het lokale voedsel hebben verdrongen.
Chagrijnig open ik de deur voor Tippy. “Goodmorning, you pay me today,” is het eerste dat Tippy zegt als ik de deur opendoe. Even krijg ik een flashback van een vakantie naar Thailand waar ik tijdens een bezoek aan een van de meer toeristische gebieden van dit verder heerlijke land ook met Aziaten werd geconfronteerd, die gebrekkig Engels spraken, maar promovendi waren in de taal van de dollar. Natuurlijk hebben mijn huisgenoten ervoor gezorgd dat zij zich vandaag extra vroeg uit de voeten hebben gemaakt. Teringlijders! Omdat het mij te ver gaat in boxershort naar de Appie te lopen om te pinnen, trek ik een pyjamabroek aan. “I'll be right back Tippy.” Natuurlijk is de automaat van de ING in de Appie buiten gebruik. De dichtstbijzijnde PIN-automaat bevindt zich, ironisch genoeg, naast de tent waar ik enkele uren eerder een rol smerigheid naar binnen heb gewerkt. Wat een ellendige kutdag is dit!
Banend in het brakheidszweet kom ik met het voor Tippy gepinde bedrag terug. Ik besluit snel te gaan douchen, want Tippy is als een bezetene aan het schrobben geslagen. Uiteraard met warm water. Op dat moment krijg ik een sms'je van mijn favoriete huisgenoot. “Is Tippy er al? Hoop dat je al gedoucht hebt, want rukken duurde 2day wat langer, vergeten boiler voor je aan te zetten. Gr Arthur” Als ik onder de douche sta, blijkt het warme water inderdaad zo goed als op te zijn. Net als ik een wereldrecord inzepen en shampoo gebruiken heb gevestigd, is er geen warm water meer. Er zit niets anders op dan mijn tanden op elkaar te zetten en mijn huisgenoot en Tippy een langzame en pijnlijke dood te wensen. Het liefst een dood veroorzaakt door voedselvergiftiging van bedorven durum. Als mijn durum door mijn lichaam wordt afgestoten en deze smerigheid via het doucheputje richting riool vertrekt, is mijn kutdag compleet!
