Buurmeisje

Middenin de enorme berg rotzooi die hij zijn appartement noemt, probeert Jack momenteel een liedje te schrijven. Boeken, platen, dvd's, bierflesjes en lege koffiemokken vullen bijna elke vierkante centimeter van het bureau en de vloer – hij gebruikt zware boeken op de grond als stapstenen. Hij komt vrijwel nooit voor twaalven z'n bed uit. Zijn reguliere dag begint met een half pakje sigaretten en een liter koffie. Soms mompelt hij dingen als “Jezus, ik heb echt geen zelfcontrole” of “Ik zou echt een keer met al die gewoontes moeten stoppen.” Hij doet zoveel suiker in de koffie dat het lepeltje rechtop blijft staan in de laag op de bodem. De suiker heeft met calorieën van doen – hij is veel te lui om voedsel te prepareren, dus overleeft hij zo'n beetje op koffie, sigaretten en vitaminepillen. Zo om de dag bakt hij een ei of maakt hij een tosti. Dat is het wel. Na het met cafeïne overgoten ontbijt leest hij een willekeurige krant uit de rotzooi om hem heen. Het maakt hem niet zoveel uit of het nieuw nieuws is of niet. Het lezen zelf geeft hem het idee dat hij in contact staat met de buitenwereld. Na zijn dagelijkse portie nieuws gaat hij achter zijn bureau zitten met een pen in de linkerhand en een leeg vel papier voor zijn neus – alleen bijgestaan door zijn vertrouwde Keniaanse koffie en Marlboro's.

When you finally come home tonight
I'll be there to make it right
I'm gonna knock on your door
Ring on your bell
Tap on your window si...-


Nee, is al eens bedacht. Wie hield hij nou helemaal voor de gek? De enigen waar hij nog regelmatig mee praat zijn zijn moeder en zijn kat. Niet dat hij met één van beiden een band heeft kunnen vormen – zijn moeder hield meer van zijn oudere broer, en in tien jaar gooiden acht van zijn katten zich voor een auto. Hij is niet bepaald dol op zijn leven, maar heeft er nu ook weer geen hekel aan. Als de kat kon praten zou ze vast zijn wilde monologen herhalen – “Het is alsof ik voortdurend tussen wal en schip val, weet je. Ik kan nergens toe gemotiveerd worden. Ik weet te overleven door vrijwel niets uit te voeren, en van alle mensen die ik ken verdraag ik mezelf verreweg het beste. Ik ben de enige die me echt kent, ben het meestal met mezelf eens, ik vind mijn muziek- en filmsmaak overwegend goed. Ik vermaak mezelf kapot.” Maar de kat blijft stil. Ze knort niet eens. Ze zit bewegingsloos op zijn bureau en staart hem met een lege blik aan. Hij staart terug en probeert nog een regel of wat.

I'm thinkin' about her doorbell
Will I ever ring it, will I ever ring it?


Hij staart opnieuw naar de kat. “Alwéér, Tomtom. Wanneer stop ik nou eens met het onmiddellijk terugvallen op bestaande teksten als ik nieuwe probeer te schrijven? Mijn gedachten glijden zo de liedjes in en schrijven mee, maar iets nieuws, ho maar. En dat buurmeisjesgedoe moet ook stoppen. Misschien moet ik verhuizen. Misschien haar mee uitvragen. Tot nu toe zei maar één van de tien meisjes ja, dus dat lijkt me een slecht idee. Of toch niet? Maar ze is wat, tien jaar jonger, sta ik daar, een semi-pedofiel met een rooie harses en een baard van vier dagen. Wie gaat dáár ja tegen zeggen?” Tomtom hield wijselijk haar mond.

For over five years just waitin' for a chance
To tell her how I feel and maybe get a second glance –


“God. Sam. Me. Tomtom, flikker op van m'n bureau. Je hebt je mand niet voor niks.” Hij kijkt om zich heen, neemt een flinke slok uit een willekeurig halfleeg bierflesje, en praat verder tegen de kat. “Het is echt een kuthuis. Ik denk dat ik mijn halfjaarlijkse opruimbeurt ergens volgende maand ga doen.” Hoewel hij al vijf jaar naast haar woont, weet hij niet hoe ze heet, noch heeft hij ooit één woord met haar gewisseld. Hij staat op en loopt over de boeken op de vloer naar het raam. Een auto stopt precies voor haar deur als hij door de halfgeopende gordijnen naar buiten kijkt. Een knappe jongeman stapt uit de auto, sluit het ding af, doet met een beetje speeksel zijn haar voor de laatste keer goed in de buitenspiegel en loopt naar haar voordeur.

Jack zucht diep, haalt zijn schouders op en besluit dat het bier-en-TV-tijd is.