De lijstduwers van Geert


Met hele volksstammen FOK!-lezers en –schrijvers volgen we min of meer nauwgezet het politiek bedrijf. En de gebeurtenissen in onze maatschappij, met name de uitwassen. De meesten van ons volgen buiten de kranten en tijdschriften het nieuws op Internet. Lekker snel, vaak een dag voordat iets in de krant komt. Zodoende hebben we voor het krantlezen al een aardig compleet beeld van een gebeuren, waarbij we meteen ook een hele hoop commentaar erop tot ons hebben genomen. Dat het commentaar nogal eens ongezouten is, hoort bij het medium Internet. Een goed verstaander ervan weet echt wel hoe je dat in de praktijk interpreteert. Het is al te makkelijk, zelfs oliedom om die commentaren te bestempelen als borrelpraat uit de onderbuik. Borrelpraat en onderbuik horen vaak bij mensen die minder goed zijn  ingelicht. En niet de moeite nemen om hun gevoelens over iets op Internet publiek te maken.

Ons informatieniveau mag men dan ook als bovengemiddeld beschouwen. Dat is bepaald geen opschepperij, het is gewoon een feit. Onze verbazing en irritatie over bepaalde zaken zou dan ook wat meer invloed mogen hebben op bepaalde lieden met een openbare, politieke functie. In die functie vertegenwoordigen ze ons, ook dat nog, dus goed luisteren zou toch wel een eerste vereiste moeten zijn voor het effectief invullen van die functie. En bij dat luisteren komt interpreteren. Als ze dat niet goed doen keren we ons van hen af en stemmen op iemand anders.

Alles wordt in de praktijk van alledag gestuurd door issues. Dingen die ons bijzonder irriteren, waar we erg veel last van hebben. Als docent hoorde ik vorige week iemand op tv zeggen dat het kennisniveau waarmee iemand tegenwoordig van de universiteit af komt ongeveer hetzelfde is als het kennisniveau waarmee men vroeger als eerstejaars begon. Het wonderlijke was dat in het gemêleerde gezelschap waar die opmerking werd gemaakt, helemaal niemand de moeite nam om die bewering tegen te spreken. Dat gegeven komt in mijn geval bij de berg rotzooi die op onderwijsgebied in de afgelopen dertig, veertig jaar door lieden van voornamelijk socialistische huize over ons is uitgestort. Aangezien het ook nog eens mijn broodwinning is, kun je de kans dat ik PvdA zal stemmen wel naar het rijk der fabelen verwijzen. Die partij is in hoofdzaak verantwoordelijk voor het onloochenbare feit dat ons onderwijs vrijwel volledig naar de gallemiezen is geholpen. En de andere partijen hebben het niet tegen gehouden. Wanneer die aan het bewind waren werd het niet merkbaar beter, over het geheel gezien dan. En het vernietigende rapport-Dijsselbloem, ook een PvdA-politicus? Ehh... Leve de bureaulade, zullen we maar zeggen. Mooi gedaan, meneer Dijsselbloem, maar de door uw rapport aanwijsbare verbeterpunten zijn helaas even niet opportuun.

Nu zo’n issue is de veiligheid, of liever het gebrek eraan. Veiligheid interesseert iedereen, van links tot rechts. Daarmee kun je altijd scoren. En op je bek gaan, dat natuurlijk ook. Het CBS wordt er vaak bijgesleept, want dat instituut heeft statistieken van zowat alles. Dus ook van de criminaliteit, en van de achtergrond van criminelen. Daarbij wordt meteen een knoert van een statistische leugen op de voorgrond gezet, namelijk die van nationaliteit. Oppervlakkig lezen geeft een totaal vertekend beeld, want iedereen die in ons land geboren is, wordt als Nederlander in de statistiek meegenomen. Er zijn ook statistieken waarbij de roots van een crimineel worden vermeld, en dan krijg je meteen een heel ander, nog veel ernstiger beeld, maar die statistiek zie je zowat nergens.

Wat met name opvalt, en door een bepaald kamerlid veelvuldig wordt benadrukt is het relatief geringe aantal lieden dat voor de meeste ellende zorgt. Al die lieden komen voornamelijk uit een streek in Noord-Afrika. We zijn inmiddels verlost van het spastische gedoe van bepaalde-dingen-die-je-niet-mag-noemen, dus er worden namen genoemd. En verbanden gelegd. Maar tegelijkertijd wordt te pas en te onpas met het begrip discriminatie geschermd, om de sprekers monddood te maken. En om de spreker in een kwaad daglicht te zetten.

Inmiddels hebben we dus een one-issue partij, natuurlijk niet echt, maar de andere standpunten worden door dat ene issue ondergesneeuwd. Die partij wordt zoveel mogelijk tegengewerkt. Ieder voorstel om iets aan bepaalde overlast te doen wordt vrijwel automatisch  de grond in geboord. Als Wilders iets voorstelt doen we het juist niet. Want Wilders-stemmers zijn allemaal borrelpraters en onderbuikers met een lage opleiding. Toch?

En daar begint nu de schoen te wringen. Want door dat afzetten tegen een bepaald persoon met bepaalde denkbeelden verandert er niks. Als er weer eens iets ergs gebeurt heeft iedereen grote praat. De zin die iedereen gebruikt en die mij inmiddels braakneigingen geeft begint altijd met: ‘het kan niet zo zijn… ‘ Iedereen zou zeggen: ‘het MAG niet zo zijn’, maar dat is veel te sterk, daarop zou je kunnen worden afgerekend. De wet is in de loop van de tijd zo ver dichtgetimmerd met mitsen en maren dat adequate maatregelen vaak moeilijk uitvoerbaar zijn, maar er blijven echt nog wel handvaten over om overlast effectief in te dammen. En die handvaten worden dus zelden gebruikt, want dat stelde die bepaalde persoon voor. En dan doen we het dus niet.

En dan treedt er een nieuw maar tegelijk oeroud fenomeen op. Door dat halsstarrig en dom afzetten tegen een bepaald persoon krijgt die persoon steeds meer aanhang. Ook van mensen met een hogere opleiding. De persoon in kwestie heeft voldoende politiek vernuft om dat te laten gebeuren. Gewoon je mond houden in de meeste gevallen, geen interviews geven, zo’n beetje de sfinx uithangen. Je tegenstanders doen het werk voor je. Cordon sanitaire? Dat ziet men nog niet gebeuren. Dat is van later zorg.

Wilders zit voorlopig in een luie stoel het bedrijf aan te kijken, en zich rot te lachen. Praktisch alles wat men doet, of juist niet doet om hem in de wielen te rijden werkt uiteindelijk in zijn voordeel. Zo worden eigenlijk de meeste van zijn tegenstanders tegelijk zijn lijstduwers. Het zal wel verontwaardigd van de hand worden gewezen, maar het effect is wel degelijk zoals ik hier schetste.

Terwijl het zooo simpel is. Neem nou gewoon de maatregelen die wij allemaal willen, zorg dat we zonder veel overlast kunnen leven, ga de verhuftering tegen, straf desnoods hard, dus geen taakstrafjes meer en je houdt je kiezers. En wat Wilders zegt? Dat zien we dan wel weer.

Nee, ik stem geen PVV. Maar door dat laffe gedoe en dat holle gezwets zal het vinden van een beginselvaste partij nog een hele klus worden.