Michael Jacksons huidkanker
Wanneer je op regelmatige basis stukjes schrijft, zijn er altijd anderen die 'meedenken'. Bij het minste of geringste wordt er 'daarover moet je een stukje schrijven' geroepen. Ik heb er niet eens een rock 'n roll bestaan voor nodig. Pislauw festivalbier, twee wulpse blondines in een bruine kroeg of een grandioos gemiste kans voor open doel, bijna alles schijnt interessant genoeg te zijn om er een fraai stukje proza over op te stellen. Pasgeboren eendjes, Arie Ribbens of een verloren sleutelbos, je kunt het echt zo gek niet bedenken. Als ik alle suggesties zou opvolgen, was ik ruim 23 uur per dag bezig. Dus mompel ik meestal iets als 'zou kunnen' of 'misschien' om het alras uit m'n geheugen te laten evaporeren.
Maar voor mijn lieftallige vriendin maak ik graag eenmalig een uitzondering. 'Schrijf maar een stukje over dat afgrijselijke vod'. Vooruit dan. Ik had de trui inderdaad niet moeten kopen. Het stuk katoen leek op eBay nog enige pasvorm te bezitten, maar daarvan was niets meer te bespeuren toen ik hem uit de verpakking haalde. Natuurlijk is het enigszins overdreven dat je het de lelijkste trui op aarde noemt, maar in de top 10 van onooglijkste truien ooit zal hij moeiteloos passen. Mij past hij trouwens ook, al zou er met gemak een hele Belgische olifantenfamilie bij kunnen wonen. Ooit zal het verwassen roze kledingstuk wel een medium zijn geweest. Zoals hij ook ooit rood zal zijn geweest. Lang geleden, toen Ajax nog meedeed om de titel en Michael Jackson nog het neusje van de zalm was.
De glibberige tocht van het mismaakte schepsel richting verdoemenis is bekend. Eerst stak hij zijn steeds smaller wordende neusje voor wereldhits in andermans kinderen, daarna moest hij zijn sprookjesoord verkopen, werd hij verslaafd aan pijnstillers en liet hij tussen neus en lippen door ook nog even zijn zoontje uit een raam bungelen. En nu heeft de voormalig neger huidkanker. Ik dacht altijd dat je huidkanker kreeg van teveel zonlicht, maar het mondkapjesmonster bewijst het tegendeel. De afscheidstournee van deze zomer is in dit licht wel erg goed gepland, al moet ik nog zien of het spook van de O2 arena zijn moonwalk zal kunnen uitvoeren. Ik weet dat ik het zielig zou moeten vinden voor de graatmagere King of Nosejob, maar eigenlijk leef ik meer mee met de plastisch chirurgen die zien hoe hun een fortuin door de neus geboord wordt. Speciaal voor dit soort armlastigen doe ik een adembenemend fraaie trui van de hand voor een spotprijsje; slechts 25 euro.
Ik leef ook mee met de Holle Bolle Gijzen in SOS Sonja. Na de tegenvallende verkoopcijfers van haar laatste boek, probeert de voedingsgoeroe die praat alsof ze moddervette pudding in haar hoofd heeft, wat bij te beunen op televisie. Onder de ogen van een miljoen gniffelende kijkers schotelt ze mensen die in hun eentje Calvé draaiende houden, een lading eierkoeken, een dozijn droge crackers en wat konijnenvoer voor. En wat schetst onze verbazing? De tientonners vallen af! Minder eten, hoe komt ze erop?
Ik vind het sneu voor de frikadellenliefhebbers. Eerst moeten ze wekenlang het vreselijke puddingaccent van de Westfriese aanhoren, en dan zien ze ook nog eens een schitterende roze XXXXL trui aan hun neus voorbij gaan. Wie mager wil zijn moet pijn lijden.
Wie ook iets aan hun neus voorbij zagen gaan, zijn de Toppers. De vurig gewenste finale van het songfestival bleek een brug te ver. In de halve finale werden de uitstralingsloze mannen van middelbare leeftijd 20e van de 19 geloof ik. Weinig verrassend als je bedenkt dat in het buitenland nog nooit iemand heeft gehoord van de matige zangers zonder een greintje X-factor. Gelukkig heeft onze hoop in bange dagen, de personificatie van een ontstemd draaiorgel, aangeboden het varkentje volgend jaar wel even te wassen. Vertel me alsjeblieft dat het een Bananasplitgrap is! Mocht dat onverhoopt toch niet zo zijn, dan zit er maar één ding op voor Fransie: een mooie roze trui. Europa zal er zeker door worden verpletterd. Je kunt hem vinden op Marktplaats.
