Gangsterrap in Nederland

Column door O.Akyol

Zo te zien bereikt de Amerikaanse gangsterhiphop cultuur mondjesmaat ook ons eigen kikkerlandje, al mag je gerust kanttekeningen plaatsen bij de geloofwaardigheid van deze ontwikkeling. De verpersoonlijking van het nieuwe geluid is Jerrel Lloyd Kemperveen, beter bekend als Kempi. In Nederland werd de hiphopscene tot dusver voornamelijk gedomineerd door de zogenoemde backpackers; gasten die (intelligente) boodschappen verpakken in doorgaans weldoordachte woordspelingen. De ongetroonde koning op dit gebied is de Amersfoortse rapper Jiggy Dje. Een ander voorbeeld is Sidephex: “Talent is net als juni, het verschil tussen mij en jullie.” Denk daar maar over na.

De Eindhovense Kempi heeft echter zijn eigen gilde gecreëerd, is wars van alles wat naar autoriteit riekt en trekt ijzerenheinig zijn eigen plan. Hij is de vertolker van de Nederlandse gangsterrap en slijt een overgroot deel van zijn levensdagen binnen de vier muren van een bajes. Zo ook nu, daar hij enkele maanden geleden werd veroordeeld voor bedreiging en illegaal wapenbezit. Bovendien zou de rapper met Antilliaanse roots gereisd hebben met een valse OV-jaarkaart. Juist op het moment dat zijn debuutalbum nakende is (eerste week van september), vertoeft de rapper in het gevang, alwaar hij ook zal bivakkeren tijdens de release van zijn debuut. Maar of dat enige schade zal berokkenen aan zijn imago… Ga daar maar niet van uit. De ster van deze man is rijzende en zijn aanhang lijkt alleen maar groter te worden.

En het is natuurlijk ook wat. Poe, poe. Reizen met een valse OV-jaarkaart, jongens van dertien bedreigen met een neppistool, terwijl die alleen maar hun grote held willen bewonderen, vervolgens proclameren in nummers dat je een nietsontziende gangster bent, die gevormd is door de onbillijke maatschappij. Over iemand met de pretenties van Kempi, mag je gerust zeggen dat de hele zwik omtrent zijn persoon in de media niet strookt met het geschetste beeld van het zware leven van de straat, zoals Kempi placht te doen in zijn nummers. Dat maakt de grote populariteit die Kempi kent - eer er ook maar één echt volwaardig album is verschenen - des te opmerkelijker. Wel moet gezegd worden dat er reeds drie mixtapes van zijn hand zijn verschenen, die als opmaat gelden voor het album dat nu gelanceerd gaat worden.

De getto in Eindhoven, waar je moet hosselen om rond te komen en alleen een baan als dopedealer lonend is, maakt bij veel, vooral jongere mensen klaarblijkelijk sympathie en ontzag los – een soort van ideaalbeeld. Anderen wuiven het weg en geloven niet in getto’s en gangsters in Nederland. Ik persoonlijk noem het overtrokken querulantenhiphop. Hoe dan ook, bij veel dingen kun je kanttekeningen plaatsen, maar een ding staat als een paal boven water: Kempi is een getalenteerd rapper, met een onalledaagse boodschap, die qua stijl doet denken aan de Amerikaanse hiphopster Lil’ Wayne. Kempi creëert een nieuw segment In Nederland en lijkt meteen ook de rol van patron hierbinnen op te eisen. Het is alleen niet te hopen dat het debuutalbum van de rapper, dat overigens Du Zoon gaat heten, het startsignaal zal vormen voor een overwoekerende schimmel van pseudogangsterrap binnen de Nederlandse hiphopscene. Eén Kempi is meer dan genoeg voor Nederland.