Landverrader
"Als je echt respect van vrouwen wil dan moet je ze in hun gezicht hoeken": zei ik ooit als grap in een aangeschoten bui tegen een onzeker ventje. Hij had nog nooit een vrouw veroverd en zei: "De vrouwen vallen gewoon niet op mij"."Gewoon hoeken! ": bleef ik volhouden in mijn jolige bui en je zag hem denken. Tuurlijk, heeft dat ventje vervolgens nooit een meisje geslagen. Ook nog niet veroverd trouwens, maar dat ter zijde. Wanneer hij echter vervolgens dat wel had gedaan was ik dan mede schuldig geweest? Het was immers een grap. Een onsmakelijke, dat wel.
Het eeuwige dilemma van ‘de boodschap’ is iets waar veel intellectuelen door de eeuwen heen al over zijn gestruikeld. Je zou denken, dat we al veel weten over hoe het overbrengen van een boodschap werkt, het precies kunnen voorspellen wat een persoon met een gekregen boodschap doet of überhaupt wat het begrip communicatie dat rond ‘de boodschap’ is heen gebouwd precies betekent. Er zijn bibliotheken over vol geschreven, maar ondanks dat blijft het zweverig en niet concreet rond wat communicatie daadwerkelijk is en wat het met een mens kan doen. Velen van jullie zullen afgelopen alinea zelfs geen flauw benul hebben van waar ik het over heb. Een voorbeeld dan maar: Abdul-Jabbar van de Ven, die Geert Wilders dood wenst. Echt gebeurd. Zijn aanhangers kunnen het met hem eens zijn en vervolgens niets doen, maar er bestaat ook een kans dat een van hen tot het besluit komt om Geert Wilders te willen vermoorden. De kans dat de imam echter ooit zelf een moord heeft gepleegd is echter vrij klein. En zo geld dat ook voor veel imams, die voor radicale groepen in het buitenland preken. Ik bedoel hier mee te zeggen dat de ontvanger van een boodschap altijd een keus heeft. Een boodschap gaat meestal niet om de zender, maar om de ontvanger en wat hij of zij hier mee doet. Het is een grijs gebied waar je mee uit moet kijken, maar eigenlijk mag vrijheid van meningsuiting dus best ver gaan zolang er een duidelijke grens bij geweld ligt.
De woorden van Voltaire: "Hoe abject uw meningen ook mogen zijn, hoezeer ik het met uw opvattingen ook oneens mag zijn, ik ben de eerste om uw recht te verdedigen om ze te mogen uiten.".
Voltaire wordt gezien als eén van de aanzetters tot de franse revolutie. Een revolutie waar de franse staatsbeginselen liberté, egalité, fraternité uit zijn ontstaan. Deze beginselen hebben later door de franse verovering van Nederland ook hun stempel gedrukt op de Nederlandse staatsbeginselen. Vrijheid en gelijkheid liggen namelijk ten grondslag aan onze persvrijheid, vrijheid van meningsuiting en natuurlijk vrijheid van godsdienst. Misschien is dit een stukje vervelende en saaie Nederlandse geschiedenisles, maar het mag gezegd worden dat om deze vrijheid te bereiken er veel bloed is gevloeid. En zoiets mag niet zomaar vergeten of over boord gegooid worden.
In het NRC van afgelopen dinsdag zei columnist Rob Wijnberg het volgende:
"Het OM vond acht cartoons strafbaar, omdat Nekschot daarin "zodanig beledigend uitlaat over een groep mensen vanwege hun ras of godsdienst dat van discriminatie sprake is". Absurd. Kan iets op een bepaald moment ‘zodanig beledigend’ zijn dat het discriminatie is geworden?
Discrimineren is iemand ongelijkmatig behandelen op grond van niet gekozen eigenschappen. Iemand ’anders’ benoemen, is dat dus nooit, of iedere verwensing zou discriminerend zijn: ‘klootzak’ voor mannen, ‘kuthoer’ voor vrouwen, ‘relnicht’ voor homo’s".
En zo zijn we dan eindelijk terecht gekomen bij Gregorius Nekschot. De cartoonist die verleden week is opgepakt vanwege zijn beledigende tekeningen. Er zijn namelijk groepen geweest die aangifte hebben gedaan tegen zijn tekeningen. Onder een van deze groepen was een opvallende naam aawezig: Abdul-Jabbar van de Ven. De man die de Nederlandse vrijheid gebruikte om Geert Wilders dood te wensen en zijn geloof hier te voeren doet aangifte tegen een cartoonist. Een hypocriet 'pur sang' en het geeft ook meteen het falen van het OM weer. Er wordt op dit moment namelijk duidelijk met twee maten gemeten in dit land. Egalité (gelijkheid) lijkt ineens niet meer te gelden. Het ergste is dat minister Hirsch Ballin het nog aanmoedigt ook. Na alle dingen die ik heb gezegd over de vaagheid van communicatie, het begrip discriminatie en de beginselen van onze staat in deze column kun je maar een ding concluderen: Hirsch Ballin maakt grove fouten als minister en verraadt de Nederlandse samenleving door in te gaan tegen onze beginselen. Ik bombardeer hem dan ook tot staatsvijand nummer 1 en landverrader. De man moet aftreden en vervolgens een Nekschot krijgen. Het nekschot is natuurlijk een grap. Een onsmakelijke, dat wel.
Bron: gregoriusnekschot.nl
