Aziaten
Ik heb me altijd enorm verwonderd om Aziaten. Ze leven met driehonderd miljoen in hutjes van golfplaten in een rivierendelta die elke tien minuten dramatisch overstroomt, ze gooien pasgeboren meisjes pardoes op straat omdat ze geen piemeltje hebben, ze lopen massaal achter dictators met de gekste namen aan, ze geloven in achtendertig duizend goden en ze eten deegslierten met gebakken kat erdoorheen. Ik heb mijn hele leven gepiekerd over dit volk. Zodra je Stalingrad voorbijfietst, de steppen van Mongolië in, kom je ze tegen. Ze hebben enge, gele gelaten, met vreemde, bijna wimperloze ogen, die bovendien geen blauw of bruin randje hebben, maar gewoon zwart zijn. Daarnaast schijnen ze geen oogleden te hebben, hetgeen resulteert in een constante, griezelig starende blik, van die priemende oogjes die elk moment vuur lijken te schieten.
Dan zijn ze ook nog eens overdreven klein. Ze vreten de godganse dag alles wat los en vast zit, maar groeien willen ze niet. Blijkbaar stond de voltallige bevolking van Azië achterin de rij toen God lengte uitdeelde. Dat moet ook wel, met die korte beentjes. Ze zijn ontzettend slim, dat wel. Slimmer dan alle andere volken op aarde. Je zou zeggen dat als je een willekeurige aardbewoner bovenstaande descriptie zou voorlezen, hij in lachen uit zou barsten, "zeker syndroom van Down" proestend. Maar nee, dat dan weer niet.
Die intelligentie gebruiken ze op hun beurt weer niet om bijvoorbeeld groeihormonen uit te vinden, of kunstmatig aanzetbare oogleden te ontwikkelen, of wellicht een medicijn tegen geelzucht. Nee, wat doen ze, ze bouwen steden. Enorme steden. Belachelijk groot. Met héél, héél veel knipperend TL-licht. Het moet er 's nachts vanuit de ruimte uitzien als één grote disco, dat Azië. Die hónderden miljoenensteden geven ze ook nog eens uitermate ontsierende namen. Er kan er nou nooit eens een gewoon eentje "Heerhugowaard", "Hoogezand-Sappermeer" of "Zaltbommel" heten. Nee, men moet zonodig ergens leven in een gat als "X'ian", "Hangzhou", "Kota Baharu" of "Ooelaanbaatar".
Stuk voor stuk onuitspreekbaar, hetgeen weer te maken heeft met hun vreselijk ingewikkelde brabbeltaaltje. Ze doen niet aan alfabet, nee, ze tékenen woorden. Wat een ontzettend middelmatig idee. Ik dacht dat de Egyptenaren wel ruimschoots bewezen hadden dat een alfabet toch beter is voor de algehele kans op overleving, maar nee, ze moeten zonodig kleuren. Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
Daarnaast hebben ze totaal geen emoties, en kunnen ze zelfs geen gezichtsuitdrukkingen hebben; naar het schijnt heeft nog nooit iemand een Aziaat zien huilen. Soms lijken ze verdrietig, maar dan eten ze net iets smerigs, ofzo, en trekken ze een gek gezicht. Dat hebben ze dan ook niet in de hand. Ze functioneren waarschijnlijk puur op instinct. En die idiote punthoedjes die ze de hele dag op de sawa's op hebben, nee, dáár scoor je punten mee.
En ze lachen dan wel de hele dag, dat betekent dan weer niet dat ze vrolijk of gelukkig zijn. Als ze wél lachen, zie je de uitgebutste gebitjes, en moet ik zachtjes huilen. De ondraaglijke geur die ervandaan komt is dan ook abominabel. Als je het ruikt ben je overigens al te laat; de tuberculosebacillen hebben je dan inmiddels wel bereikt.
Nou, dan denk je dat je alles wel hebt gehad, de rauwe vis en het vrolijk opnieuw bouwen van steden in nog steeds radioactief gebied, de overstromingen en de babymoord, de stratendisco en de Nintendo Wii, denkend, "Een gewaarschuwd mens telt voor twee", die zullen zichzelf wel zo snel mogelijk uitroeien, maar nee! Ze fokken, alle bovenstaande redenen gewogen, gewogen en te licht bevonden, als konijnen. De één na de ander ziet het levenslicht en begint al snel te brabbelen in dat taaltje, te tekenen in dat schrift en met een groep van tienduizend man tegelijk het zebrapad over te steken.
Ik heb, zoals al gezegd, lang nagedacht over onze gezellig gele oosterburen, en ik denk dat ik na lang wikken en wegen een oplossing heb gevonden. Het verklaart waarom ze anime maken, geilen op hentai, seks hebben met jonge meisjes, katten eten, polytheďstisch zijn, een raar taaltje spreken, constant oorlog hebben en tegelijk het groene stoplicht gehoorzamen. Waarom ze zo sloom kijken, reuzensteden stupide namen meegeven, elke dag een nieuwe kerncentrale neerzetten om hun straatverlichting te kunnen voeden, kinderen werpen alsof het niks is, allemaal luisteren naar het gezag en met boeken als de Kamasutra komen.
Milan Kundera, de Dalai Lama, Boeddha... ze sloegen allen de spijker volledig mis. Er is maar één onbetwistbaar antwoord op dat freaky volkje. Aziaten hebben geen ziel.
