Soppen met een blonde stoot
Gisteren heb ik op straat per ongeluk hele hordes blondines beledigd. Werkelijk waar, ze keken mij met buitengewoon vuile blikken aan. En nu zult u zich afvragen, waarom. Welnu, waarde lezer, ik heb wél naar ze geknipoogd, maar níet aan hun kont gezeten. “Maar Driek,” zult u zeggen, “dan doe je het toch juist goed?” Neenee, dan hebt u niet goed opgelet. Uit onderzoek blijkt dat blonde mensen meer flirten en dat een verkennende hand op de bil in veel gevallen van harte welkom is! Wat een geweldig onderzoek is dat. Ik las in het tijdschrift La Vie en Rose dat blonde mensen meer flirten. En dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen.
Leuk trouwens: voor 92 procent van de Nederlandse bevolking is flirten ‘een spelletje’. Ja, u leest het goed: 92 procent! Volgens mij is dat een score die niet valt te overtreffen. Graag neem ik enige vergelijkingen met u door. Voor slechts een schamele 64 procent van de Nederlanders is pesten ‘een spelletje’; voor de overige 36 procent betreft het een probleem op de werkvloer. En voor niet meer dan 81 procent is voetbal ‘een spelletje’; voor de resterende 19 procent is dat oorlog.
En het onderzoek maakt ook dingen duidelijk waar ik lang van wakker heb gelegen. Wist u dat 20 procent van de mensen ook flirt in de supermarkt? Het zijn vooral vrouwen die zich daar schuldig aan maken. Eindelijk snap ik waarom een paar weken geleden die blonde mevrouw een pak oesters in mijn karretje legde. Dat is gewoon de natuur…
Deze week staat sowieso in het teken van het wetenschappelijk onderzoek. Dat ontdekte ik toen ik gisteren na etenstijd een vriend opbelde. “Bel straks even terug, ik sta met mijn vriendin te soppen,” kreeg ik te horen. “Pardon,” riposteerde ik, “je stáát te soppen? Ik líg dan altijd.” Maar nee, dit was weer iets nieuws. Tegenwoordig moet je samen afwassen, en daarbij dan blij kijken. Dat is goed voor je relatie, zo werd mij verteld. Want ook naar deze intermenselijke kwestie was onderzoek gedaan. Nou moet het toch niet gekker worden, met al die rare wetenschappelijke dingetjes…
De universiteit van Rochester, New York, heeft onderzoek gedaan naar het verband tussen plezier in huishoudelijk werk en de kans op tevredenheid en intimiteit binnen een relatie. De sokken van je geliefde bij elkaar zoeken, het putje van de douche leegpullikken, zulke dingen heten tegenwoordig ‘pro-relatiegedrag’. Als je met een vrolijk gezicht de vuilnis buiten zet, doet dat je relatie goed. Maar die vrolijkheid moet dan wel echt diep vanbinnen zitten, anders werkt het niet.
Ik heb mijn vriend dus even teruggebeld: “Je moet het wel zélf willen, hoor! Verplichte nummertjes werken niet.” Vreemd gehijg en gekreun klonk uit mijn telefoon. En of ik mij er niet mee wilde bemoeien… Verbaasd over zo’n gebrek aan waardering voor mijn goede bedoelingen hing ik op…
Maar vandaag heb ik serieus getracht, mijn leven te beteren, daartoe aangemoedigd door nóg een onderzoek. Van Motivaction. Dat toonde aan dat meer dan de helft van de treinreizigers best een praatje wil aanknopen met een medepassagier, en dat vooral mannen nieuwsgierig zijn of hun onbekende reisgenote wel of niet een partner heeft. Dus in de trein van Rotterdam naar mijn geliefde Amsterdam trok ik de stoute schoenen aan. In het gangpad liep een oogverblindende platinablonde stoot langs. Ik eropaf, want wie weet, misschien mocht ik op termijn wel met een blij gezicht haar sokken bij elkaar zoeken. Ik zette mijn geile blik op, en sprak: “Hee lekker ding! Kom eens hier?” Toen ze inderdaad even bleef staan, pakte ik haar vol op haar heerlijke mond, en legde beide handen op haar verrukkelijke achterwerk.
Ik heb nu een uurtje op de bank gelegen met een biefstuk op mijn dichtgeslagen oog, en morgen moet ik even naar de opticiën om mijn verfrommelde brilletje weer te laten oplappen. Waarom ging het mis? Ze wás helemaal niet blond. Neemt u maar van mij aan: ze zijn levensgevaarlijk, die gewaterstofperoxideerde brunettes!
