Eindejaarsbonus
Maar dan privé; du moment dat ik de deur van het werk uitloop ben ik onmiddellijk inkoper af en verander ik in een of andere softe doos die er niks van zegt als die geweldige aanbieding van 3 halen, 2 betalen helemaal niet in het computersysteem verwerkt blijkt te zijn, ik dus gewoon het volle pond betaal en naar huis ga met een veel te grote hoeveelheid duur betaalde bederfelijke waar. Afdingen in het buitenland? Doe ik niet aan; laat het mijn bijdrage zijn aan de broodnodige ontwikkelingshulp. De dankbare glimlach van de verkoper als ik gewillig te veel betaal levert altijd een leuke vakantiefoto op, waar je anders voor zou moeten betalen. Twee vliegen in een klap, toch?
Maar... Er is iets aan het veranderen. De omstandigheden dwingen mij de laatste tijd in aanloop naar een omvangrijk project met de nodige langdurige, ingrijpende consequenties voor de rest van mijn bestaan ook buiten werktijd mijn inkopervaardigheden in de praktijk te brengen. Doe ik het niet, dan teken ik mijn spreekwoordelijk doodvonnis en sluit ik de slechtste deal van de eeuw.
Na 8 jaar alleen gewoond te hebben, hele avonden soaps kijken, uren aan de telefoon met vriendinnen, zonder commentaar (of deze te moeten delen) de hele fles wijn leegdrinken, een altijd aanwezige voorraad toiletpapier die in de rolhouder zit in plaats van op de wastafel staat, alleen van m'n eigen stiekeme dikkedarm-ontlading hoeven "genieten" in plaats van een mix die de luchtverontreiniging in de Randstad tot alarmfase 5 laat stijgen, nog altijd stralend witte onderbroeken omdat ik nou eenmaal niet kleurenblind ben en dus ook geen rode kledingstukken bij de witte was gooi, vieze vaat in de vaatwasser in plaats van op het aanrecht, niet m'n nek brekend over ter plekke achtergelaten kledingstukken en dus een semi-opgeruimd huis, ga ik ... samenwonen.
In aanloop naar de dag bereid ik me voor zoals ik dat altijd doe in aanloop naar een inkoopgesprek, namelijk de beoordeling van het assortiment. Het hoofdproduct (vriendje!) is al lang goedgekeurd, maar de rest van het assortiment (z'n inboedel die ook mijn kant op verhuist) wordt aan een grondige keuring onderworpen. Het vloerkleed met vlekken (waarvan ik echt niet wil weten waar ze vandaan komen maar wel mijn angstige vermoedens over heb) komt er niet in. De door de zon vergeelde poster van een Yamaha YZF-R1? Vergeet het maar... De wasmachine? Zou een product in het huidige assortiment kunnen vervangen; de mijne is namelijk aan de herfst van z'n arbeidzame leven begonnen.
Vervolgens dient de logistiek besproken te worden. Wie slaapt aan welke kant van het bed? De mededeling dat vriendlief aan de kant van de deur moet slapen omdat hij mij op die manier kan beschermen streelt zijn manlijke ego (in de prehistorie sliepen mannen zo dicht mogelijk bij de ingang van het hol om het gezin tegen onheil van buitenaf te beschermen... Hoezo, mannen zijn geëvolueerd in de loop der eeuwen?) en levert mij op dat ik gewoon op m'n vaste plek in bed kan blijven liggen. Uitkijken bij een eventueel nieuw huis dat ik het bed wel goed neerzet...
De toiletrollenlogistiek wordt een lastiger probleem, maar plots slinkse inkoper als ik ben, vind ik daar hopelijk ook een oplossing voor.
Hierna volgen de algemene inkoopvoorwaarden; bij mij op nummer 1 staat de wens dat er een schoonmaakmevrouw komt, maar gelukkig staat dat ook in de verkoopvoorwaarden van vriendje, dus no problem. Mijn overige inkoopvoorwaarden staan volgens goed gebruik haaks op de verkoopvoorwaarden van vriendje, maar ook in de zakelijke wereld is dat een kwestie van langdurig onderhandelen. Ik rook m'n laatste sigaret voortaan niet meer in bed, vriendje heeft plechtig beloofd z'n zooi achter z'n reet op te ruimen. Bij het niet nakomen van de overeengekomen voorwaarden door één van beide partijen volgen nader op te stellen sancties (toch nog maar even niet de asbak op de slaapkamer opruimen...)
Verder maak je met nieuwe leveranciers altijd afspraken over marketingbijdrages, mijn voorstel is minimaal 1 keer per week een bos bloemen. Ik wacht nog op een tegenvoorstel, maar verwacht dat we uitkomen op 1 keer per 2 weken dat ook mijn uiteindelijke doel was (inkopertrucje: altijd hoger inzetten...)
En tot slot - normaliter altijd een lastig punt - de eindejaarsbonus. In dit geval was het het makkelijkste onderdeel van de onderhandelingen. Mijn eindejaarsbonus is dat aan het einde van het jaar het samenwonen gaat plaatsvinden en ik degene van wie ik houd lekker dichtbij me heb in mijn ... correctie: ons huisje. Enige wat er nog aan schort is het in het zakenleven gebruikelijke jaarlijkse etentje waarvoor je als klant uitgenodigd wordt door je leverancier. Ik wacht het rustig af...
