Het Binnenhofklasje (deel 2)

"Kijk me eens aan als ik wat aan je vraag", sprak ze verwijtend in de richting van Gerritje Zalm. Gerrit moest vandaag van de juf eerder op school verschijnen. Grijnzend keek hij in de richting van zijn juf, alsof hij zijn eigen Kopspijkers-persiflage imiteerde. Hij leek weinig onder de indruk van haar boze blik. "Waarom heb je gelogen tegen al je klasgenootjes, Gerrit?", vroeg ze met teleurstelling in haar stem. Gerrit wist precies waar de juf op doelde en probeerde zich te redden met: "Ik heb niet gelogen juffrouw, echt niet! Ik heb alleen maar iets verzwegen omdat er anders onrust in de klas zou ontstaan. Ik loog in het belang van de klas." De juf leek genoegen te nemen met zijn verklaring en zei: "Had dat dan eerder gezegd!". Gevolgd door een aai over zijn bol. "Nu je toch vroeg bent kun je me wel helpen met het versieren van de klas voor onze jarige".

Het beloofde een mooie dag te worden voor de kinderen van de Tweede Kamer. Zeker nu Juf Ingrid een goed gesprek heeft gevoerd met probleemleerling Gerrit. Er was zoals gezegd een verjaardag te vieren en er kwam een mogelijk nieuw klasgenootje langs. Jan-Peter sliep al dagen heel onrustig vanwege al deze heugelijke feiten. Zal deze dag net zo mooi worden als zijn weekendje Margraten?

De jarige Hilbrand was vandaag veel vroeger dan normaal. Bij binnenkomst genoot hij zichtbaar van alle slingers die de juf zojuist samen met Gerrit had opgehangen. Trots nam hij de felicitaties in ontvangst. "Heel mooi", glom Hilbrand. "Toch mis ik iets juf", zei hij terwijl hij een zakje uit zijn schooltas haalde. Driftig begon de kleine Hilbrand met blazen. Hij was helemaal buiten adem op het moment dat het klasje compleet was. Het resultaat daarentegen mocht er zijn, de gehele Kamer hing vol met kleurrijke proefballonnetjes. Er werd vervolgens luidkeels gezongen voor de jarige. Spijtig dat vanwege het huidige politieke klimaat in ons land ook ditmaal het zingen van "Lang zal hij leven" vermeden werd.

De kindertjes hadden nog nauwelijks een hap kunnen nemen van de PiM's die Hilbrand had getrakteerd of er werd op de deur geklopt. De deur werd geopend door de felle Rita die verantwoordelijk was voor het deurbeleid. In de deuropening stond een jongetje met een volwassen man. Rita wilde net naar hun paspoorten gaan vragen toen de juf opgetogen zei: "Jij moet Peter zijn." Ze richtte zich tot de klas en sprak: "Peter R. de Vries komt vandaag een kijkje nemen." Bij het vallen van de naam Peter R. de Vries werd het even onrustig in de VVD-hoek. Snel werden er cd's met illegale games uit het zicht gehaald door de kleine zelfstandigen. Onnodig zo bleek al snel, Peter R. kwam namelijk niet namens B.I.G. "Hij komt in de toekomst wellicht bij jullie in de klas te zitten", legde juf Ingrid uit terwijl ze richting de gasten liep. Ze gaf de man waar Peter zich beweegloos achter verschool een hand. "Nagel, Jan Nagel. Ik ben Peters alibi", stelde de man zich uiterst formeel voor. De juf probeerde het ijs te breken voor de schuchtere Peter: "Maak alvast kennis met de klas." Peter twijfelde en zei: "Ik weet nog niet zeker of ik naar het Binnenhofklasje kom. Ik kom alleen als ik meerdere stoelen krijg, ik wil geen leerling in de marge zijn." Terwijl Matje Herben dit aanhoorde dacht hij: "Ik ben al blij met een plaatsje in één van de gangpaden."

En zo kwam uiteindelijk ook deze schooldag tot een einde. Door al dit moois was Juf Ingrid de kindertjes uit het Friese Harkema al bijna vergeten. Zeker toen Geertje haar in de pauze kwam vertellen dat hij een schoolreisje voor de hele klas heeft georganiseerd. De bus was al geregeld, had hij haar verteld. De bestemming hield hij nog even geheim. En terwijl de Kamer al was leeggestroomd bladerde ze nog wat door de nieuwe Foxy en ze dacht: "Wat lief van Geert. Als we maar niet naar de Kamasutra/Erotiekbeurs gaan."