Gekwetst mannelijk ego

Column door titi

Welke discussie is er stompzinniger dan die over de hoofddoekjes? Ik zou het niet kunnen zeggen, maar ik weet wel dat er heel wat domme discussies zijn. Op de keper beschouwd is er maar een conclusie mogelijk namelijk, “ieder zijn meug” en als hoofddoekjes een wezenlijk onderdeel vormen voor iemands identiteit, al dan niet voorgeschreven door een religie… - soit.

En zeg nu eerlijk, hoe lang is het geleden dat in onze contreien iedere streek voorzien was van een klederdracht waarbij petjes, kapjes, spiegeltjes en kraaltjes op en rond het hoofd een wezenlijk onderdeel vormden. Alles had zijn eigen praktische, maar ook sociologische en culturele betekenis. In mijn jeugd presteerden hele colonnes vrouwen het nog om op zaterdag met een hoofd vol met krulspelden naar de markt te gaan. De spelden waren slechts bedekt door, jawel een hoofddoekje. Misschien gebeurt het hier en daar nog wel.

En als we het hedendaagse straatbeeld bekijken dan moeten we met zijn allen heel flexibel van geest zijn, of een grote onverschilligheid tentoonspreiden. Want naast de hoofddoekjes, hebben we een heel arsenaal aan religieuze attributen te verwerken, zowel van moslims als van christenen en ook joodse origine. Met uitzondering van de chador (of aanverwante vrouwenverpakkingsmateriaal) zijn alle hoofddoeken gelijkwaardig wat mij betreft. De draagster van de chador staat voor mij gelijk aan een potentieel bankovervaller en dit behoeft verder geen betoog. Maar naast de commotie over hoofddoekjes zijn er genoeg cultuuruitingen die via kleding en/of attributen ter discussie kunnen staan voor bepaalde groepen.
Te denken valt aan de revival van de punk met eventueel bijbehorende piercings; de gothic-liefhebbers met eveneens veel piercings en make-up. Anderzijds zijn we ook met zijn allen gewend geraakt aan een overvloed aan huid bij de eerste de beste zomerse dag. Blote buiken, (half)blote borsten, ontbloot bovenlijf en niets verhullende strakke broeken voor hem en haar. We accepteren het. Alleen Londsdale-kledij mag zich verheugen in een negatieve discussie omdat de dragers ervan verdacht worden racistische sympathieën te hebben. Dus heel Nederland, overdressed of half bloot, doe wat je denkt te moeten doen, het publieke domein is immers de huiskamer van ons allemaal. Dus waarom die ophef over de hoofddoekjes?

En toch knaagt er iets bij mij. Ik moet mijn negatieve gevoelens onderdrukken bij het zien van, soms hip geklede moslima, met een hoofddoek. Een negatief gevoel dat helemaal niets met antipathie tegen het fundamentalisme heeft te maken, want zeg nu eerlijk, uiteindelijk willen we allemaal een fijn, rustig en regelmatig leven in een redelijke welvaart, ook deze Nederlandse moslima, dus die gedachte komt bij mij niet op. Ook mijn a-religeuze inslag wordt door het zien van deze geloofsuitingen niet op de proefgesteld. Ik zei al eerder “ieder zijn meug”. Nee, enig zelfonderzoek leert mij dat ik mij beledigd voel in mijn man zijn. Om het maar eens rechtstreeks te zeggen: op mijn pik getrapt.

Bij het zien van hoofddoekjes wordt iedere keer mijn vermeende vrouwvriendelijke en geëmancipeerde man-zijn gekweld. Ik ben namelijk een potentieel aanrander en verstoorder van de openbare zedelijkheid. Bij het schudden van de hand met een moslima bega ik een onterende daad en de dragers van de hoofddoek moeten zich noodgedwongen, door Allah ingegeven, beschermen tegen mijn mannelijke geilheid. Als ik lees dat moslima's door middel van hun hoofddoek zich wel maatschappelijke vrijheden kunnen veroorloven, waar blijf ik dan met mijn goedbedoelde gelijkheidsideaal voor mannen en vrouwen?
Ik vind dit een beetje de omgekeerde wereld, want seksueel gestoorde mannen zijn er overal in Nederland, Rusland en Australië, maar ook in Saoedi-Arabië, Marokko en Irak. En niemand kan mij overtuigen dat het aantal verkrachtingen in Iran minder is dan in Nederland, ondanks de hoofddoeken-cultuur aldaar. Het probleem is een deel van de mannen, overal ter wereld, en daar helpt geen hoofddoek aan. Want in dat mooie gelijkheidsideaal voor mannen en vrouwen heb ik netjes geleerd “als het meisje nee zegt, dan is het nee” en andersom trouwens ook. Dus al ligt je buurvrouw poedelnaakt op haar tuintafel dan is dit niet per definitie een uitnodiging om haar te bespringen, ze zal die optie mogelijk zelf wel aangeven.

De hoofddoekjes zijn dus een belediging voor mijn goedbedoelde, geëmancipeerde gelijkheidsdenken, dat is het dus. En als je die laatste zin nog eens leest dan……? Ik zei toch al, als er iets dom is, dan is het de discussie over hoofddoekjes wel.