Rechtvaardigheid
Laura Bush. Is dat niet de First Lady van Amerika? First Ladies, weten we allemaal, staan achter hun man. Sommigen zouden misschien liever met hun koffers het bordes van het Witte Huis afstampen en tegen de dichtstbijzijnde taxichauffeur snauwen: “Take me back to my mother! NOW!”, maar CNN ligt altijd achter de rododendrons op de loer en daardoor krijgen wij uitsluitend first ladies te zien die hun man bewonderen en hem de politieke hemel in promoten.
Uit het citaat kun je opmaken dat Laura Bush vindt dat haar echtgenoot de Rechtvaardigheid goed dient, of daar in elk geval rechtschapen moeite voor doet. Hoeveel gevulde bodybags hebben de Verenigde Staten tot op heden uit Irak geimporteerd? Maar goed, die soldaten gaven hun bodies voor de rechtvaardigheid. Al beweren boze tongen dat zij daarin weinig verschillen van Islamitische strijders die zichzelf rechtschapen opblazen. Hè, getsie. Ik begin nu ergens het idee te krijgen dat opvattingen over Rechtvaardigheid eerder locale aangelegenheden zijn dan globale…
Snel verder:
“Ik kreeg het bevel er bij te glimlachen. Ik vond het wel een beetje raar, eigenlijk.”
– Private Lynnie R. England.
Eveneens een gedenkwaardige. En een moeilijk geval. Ze spreekt hier óf de waarheid, óf een leugen. Maar deze soldate werd gebruikt - of gebruikte zichzelf - voor een justified cause.
“Canada geeft toestemming voor het doden van 200.000 zeehonden.”
– ZetNet nieuwsbericht.
Absoluut rechtvaardig. Het dient immers de plaatselijke economie, plus de belangen van de internationale modewereld. Zoals ook het uitroeien van walvissen en regenwoudbiotopen kan voorkomen dat zoogdier numero 1 algeheel verkommert. En wat zou de wereld moeten, zonder de mens?
“Sinds ik beschoten ben kan ik mijn werk niet meer naar behoren doen.”
- FOK!nieuwsbericht.
Hier dreigde ik heel even op mijn kont te gaan met mijn begrip. De inbreker die deze klassieker bedacht kreeg van de schutter – een dader, dus geen slachtoffer – een kogel in zijn bil (of een schampschot langs een voorhoofd dat mogelijk toch niet laag genoeg was?) en klaagde prompt de materialistisch ingestelde egoïst aan. Het zou mooi zijn als die man de door hem gedupeerde inbreker voor de rest van diens leven zal moeten onderhouden, gerechtigheid!
Ik had dus ook geen enkele moeite met het nieuwsbericht dat een rechter uit Iowa een vrouw tot 50 jaar gevangenisstraf veroordeelde omdat zij haar man vermoord heeft. Na 18 jaar van huiselijke geweldpleging door hubby draaide ze door. Ze trof een gevoelige rechter, want aan de pers vertelde His Honor dat het hem speet zo’n zware straf te hebben moeten bekrachtigen, maar ja, moord = moord en wat zeurt ze nou; in de praktijk komt het er op neer dat ze maar 35 jaar zal hoeven te zitten. Mogen Amerikaanse rechters en juryleden veroordeelden aansprakelijk stellen voor opgelopen emotionele schade? Ik hoop het maar. De zich schuldig voelende rechter uit Iowa lijkt me zwaar beschadigd door die vrouw.
Ik las nog een ander geval van het toebrengen van emotioneel letsel. Een of ander omaatje begon hysterisch te gillen tijdens een overval waardoor de plegers geschrokken de benen namen. Met lege handen! Dokken, oma- en anders vijf jaar de cel in!
De mens doet het eigenlijk prima, vinnik. Heersende bovenbazen als God en Allah zijn helaas niet scheutig met het uitdelen van Rechtvaardigheidssnoepjes. En wat de atheïsten onder ons betreft: zij weten allang dat Moeder Natuur ook niet zo’n goed voorbeeld geeft. Zij is niet Goed en niet Slecht. Zij IS.
Daar zijn wij lekker mee! Zoals een kat met een muis speelt of een leeuw een antilope uit elkaar scheurt; dat willen wij ver van onze beleveniswereld houden! Vandaar dat we het heft maar in eigen handen hebben genomen en op het vlees van onze samenleving in zijn gaan hakken. Resultaat: slimme uitvindingen als burgerwachten, politieagenten, ME’ers, gevangenissen, TBS, dodencellen. En vredes- en oorlogslegers; maar die staan hier enigszins terzijde. Eh, voor de gebruiksaanwijzing van ’t een en ander: raadpleeg het Wetboek van Strafrecht. Daarin vind je beschreven waar Rechtvaardigheid voor staat: de snoepjes om de pijntjes te verzachten bij de juiste personen terecht te laten komen.
Dus bij die inbreker, bij de echtgenoot met de losse handjes, bij zeehondjesknuppelaars, bij Pinochet en bij prinses Mabel.
En bij de echtgenoot van Laura Bush; president George Bush.
Die, als de geruchten waar zijn, verantwoordelijk zou zijn voor de grootste hoax uit de geschiedenis van de mensheid (als je die truc met het Paard van Troje even niet meerekent).
Maar over die 'rechtvaardige' hoax zal cineast Michael Moore je binnenkort waarschijnlijk meer kunnen vertellen.
©2004DoubleU
