Fuck de recessie! (part II)
'Meneer, weet u dat u van cola dik wordt?'
Verstoord kijk ik op.
'Laat me los, lelijk paard! Bemoei je met je eigen zaken!'
Het paard is een bijtertje.
'Wij zijn met een campagne bezig om mensen te wijzen op de risico's van overgewicht en misschien kan ik u helpen om de juiste keuze te maken.'
Ik bedank haar vriendelijk voor haar bezorgdheid.
'Mij wijzen op overgewicht? Heb je jezelf wel eens bekeken, stuk pudding? Flikker op en laat me met rust!'
Onverstoorbaar ratelt ze door.
'Hier heb ik een folder met de voedingswaarde per product en allerlei handige tips om af te slanken, want dik zijn is niet gezond.'
Mijn maat is vol.
'Ga je chef halen!', snauw ik vriendelijk. Ze doet het.
Een gedienstige kale man komt even later samen met haar handenwrijvend dichterbij.
'Waarmee kan ik u helpen?' kwijlt hij.
'Dit stuk zwijn', leg ik geduldig uit, 'probeert mij te weerhouden van het kopen van producten in uw supermarkt. Zij wil dat ik afslank. Ik wil graag dat u afslankt en dat u haar de deur wijst, of ik ga naar de concurrent.'
'Juist', knikt hij. Hij richt zich tot haar: 'Je bent ontslagen.'
'Maar..', probeert ze nog. Het helpt niet. Snikkend druipt zij af.
Onaangedaan draai ik mij om en pak twee flessen Beckham sperma cola.
Fuck de recessie.