Eindexamengala

Eindelijk was het daar. Het feest waar je als middelbare scholier naartoe leeft, het Eindexamengala.

Ik heb genoten van de laksheid van de diverse mannen uit mijn klas, een pak huren? Haast hadden ze toch niet, een week van te voren is toch ruim op tijd? De vrouwen daarentegen zijn al het hele jaar bezig met plannen, schoenen kopen, inlopen (he, KroJo?? ), de jurk duizend keer passen om te kijken of ie nog wel leuk staat en alle andere benodigde accesoires om het feest een succes te maken.

Ik woon in Den Haag, het Gala was op de pier in Scheveningen, in het restaurant daar. Onze school komt er al jaren, en ook dit jaar dus weer. Voor een 'sfeervol' muziekje tijdens het eten werd gezorgd door wat klasgenoten. Ik, als vrouw, heb ook uitgebreid meegedaan aan alle voorbereidingen. Ik had in december m'n jurk en m'n schoenen al, en in Antwerpen heb ik de bijpassende accessoires gekocht. Ik had bovendien ook een andere voorbereiding, naast de zonnebank voor het benodigde kleurtje. Vorig jaar was ik op slinkse wijze ook naar het Gala geweest, toen had ik m'n haar laten doen bij de kapper, maar het zag er echt niet uit. Ik wilde allemaal leuke opgestoken staartjes maar die mutsen begrepen er niks van. Ze hadden van me een soort Kim Lucas (voor wie haar nog kent) in the early days gemaakt, verschrikkelijk. De twee straten die ik toen door moest lopen om naar huis te gaan, heb ik gerend nadat ik eerst zorgvuldig gecheckt had of er geen mensen liepen. Thuis gekomen had ik de schade aan mn moeder laten zien en samen hebben we al die staartjes er maar weer uitgehaald. Gelukkig had m'n haar toen ineens krullen, dus dat was dan wel weer een meevaller. Maar om dit voorval niet nog eens te laten gebeuren kende ik wel iemand die me echt 'mooi' zou maken.

Vorig jaar waren de meiden uit die eindexamenklas (ik zat er toen nog niet in) naar een bruidsvisagiste geweest. Die had hun haar en make-up gedaan en daarna een fotosessie. Dat wilde ik ook wel, het gala is tenslotte een belangrijke gebeurtenis. Ik had iets te vroeg afgesproken dus ik moest een les skippen (oh, wat vond ik dat erg). De buschauffeur was extreem chagarijnig en allerminst behulpzaam, de kwal. Gelukkig liep ik een plattegrond tegen het lijf, anders had ik het dus niet kunnen vinden. Ik kwam bij de mevrouw aan en ik mocht plaatsnemen op de eettafelstoel. Toen begon ze met de make up en elke keer als ze een stap naar achter maakte (om de schade te bekijken), maakte ze een opgewekte ja met haar stembanden. Het was blijkbaar leuk, maar ik keek niet tegen een spiegel aan en kon het dus niet zien. Ik verwachtte al dezelfde chaos als vorig jaar, maar gelukkig niet. M'n haar werd gekruld en opgestoken en mijn accessoire (een witte roos) werd in mijn haar geplaatst. En voila, ik was ineens een Spaanse. Het zag er erg gaaf uit!

Toen kwam m'n moeder me ophalen en gingen we richting klasgenoten, om daar ook nog eens foto's te maken. Vanaf daar ging ik naar Scheveningen. Het gala was supergezellig, en de rij voor de fotograaf was erg lang. Ook ik heb DE foto, namelijk een foto met de twee leukste (lekkerste) leraren van de school. Die gaat boven m'n bed, of tenminste als posterformaat aan m'n muur!! Geweldig.

Niet alleen de leerlingen bewezen het vooroordeel dat ze behoorlijk konden drinken, ook menig leraar was al begonnen voor het Gala. Zo was onze Natuurkundeleraar volgens mij al behoorlijk sappie toen hij aankwam. Telkens als m'n vriendin en ik langsliepen kregen we de opmerking: 'Daar zijn de mooie meiden weer' terwijl wij echt niet de mooiste waren. Ook was hij bijzonder geintresseerd in de jurken, de schoenen en de split en nee, hij is voor zover bekend GEEN homo. Maar ach, het gala is ook voor leraren een uitlaatklep. Zo werd de jonge gymleraar volgens mij een beetje dronken en begon hij toch intresse te tonen in een meisje. Foei !

Een leuke avond was het zeker!! Ik heb gelachen en gesmoest, zoals vrouwen dat zo mooi kunnen, "heb je die jurk gezien !?!" wat overigens positief of negatief kan zijn !

Marjolein